سلام من آتی هستم عاشق سفر و سفر کردن . سالهاست که رویای دیدن چغازنبیل خواب از چشمان من برده بود . من اعتقاد دارم که باید هر شهری بخواندت تا بری .من در ماه حداقل دو سفر را دارم ولی خوب متاسفانه دیدن خوزستان
سلام به لست سکندی های عزیز و گرامی . این سفرنامه رو تقدیم میکنم به شما عزیزان . باشد که در طول سفر زندگی هماره سفرهای شاد بیشماری رو تجربه کنید . سفر برای من مثل یک جعبه جادویی زیبا و هیجان انگیز میمونه پر
بعد از یک سال و نیم خانه ماندن و سفر نرفتن بخاطر کرونا بالاخره من و دوستم فاطمه تصمیم گرفتیم که با رعایت پروتکل های بهداشتی و استفاده از ماشین شخصی در اواخر اریبهشت 1400 سفر کنیم. برنامه ریزی خاصی نداشتیم و فقط قصد داشتیم
به نام خدا چون عاقبت کار جهان نیستی است انگار که نیستی چو هستی خوش باش عمر خیام چه خوش گفته این بیت رو ، خوش باش تا هستی ، تا زندگی هست. آدمی هیچگاه از اونچه انتظارش رو میکشه با خبر نیست ، پس در لحظه باید
سلام به همه لست سکندی های عزیز و گرامی . این سفرنامه رو تقدیم میکنم به همه شما عزیزان . امیدوارم بتونم اطلاعات مفیدی رو در اختیارتون بگذارم . یکی از علاقمندیهای من سفر هست . سفر برام مثل یک جعبه جادویی زیبا و هیجان
خب این اولین سفرنامه رسمی منه کلا اولین سفرنامه منه .من اساسا ادم بنویسی نیستم. الانم بحث جایزه در میون نبود در حال نوشتن نبودم. دیگه سفر خرج داره!! قبل شروع سفرنامه یکم درباره خودم بگم مثل اول کتابا "درباره نویسنده " اینجانب پریسا یوسف زاده
به به ز یزد و مردم خوش نام پرورش وان خاک پاک و زر و گوهر برابرش آباد و بی زوال و کهنسال و با شکوه این شهر پیر، وه که
سفر به سرزمین شالیزارها و غوزک پنبه بعد از سالیان متمادی دوستان تصمیم گرفتیم به خطه سرسبز مازندران سفری داشته باشیم. به سرزمین شالیزارها و قوزک های پنبه ، ماهی سفید و اوزون برون و قزلآلا، سیر تازه وبوی خوش،آن و سیر ترشی و کلوچه های
ممکن است در آغاز سفر شما حرفی برای گفتن نداشته باشید اما سفر در پایان از شما یک نویسنده میسازد (ابن بطوطه) وقتی یه همسفر خوب داشته باشی دیگه دنبال رسیدن به مقصد نیستی! دنبال طولانیترین جاده های دنیا میگردی. جاده هایی که تموم شدن رو
سلام باتومی بعد از سه سال فراز و نشیب های همه گیری كرونا، همراه با همسفر خوبم خواهر جان دوباره راهی سفر شدیم. سفر زیبای ما با پرواز قشم ایر و خرید تور از آژانس سلام پرواز و از تاریخ دهم شهریور 1401 به مدت یك
درود بر لست سکندیهای عزیز و آرزوی سلامتی و بهروزی برای تمام مردم خوب ایران زمین. بسیار سفر باید تا پخته شود خامی صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی (سعدی) ماه تیر 1401 بود که عشق به سفر در من زنده شد. موضوع رفتن به یک مسافرت چند روزه
شورمست، نام روستا و دریاچه ای بکر و آرامش بخش در دل جنگلهای هیرکانی و دامنه سبز رشته کوه البرز در منطقه سوادکوه، شهرستان پل سفید استان مازندران است که تنها با حدود دویست کیلومتر رانندگی از تهران می توان به آن رسید و برای
سکانس اول اواخر خرداد 1401 ساعت 6بعداز ظهر، من و شیرین در آزادراه (کرج _قزوین) راهی سفر به روستای داماش در استان گیلان بودیم. شیرین یک دوست و همسفر پایه ،که چه عرض کنم درحد چهار پایه، همراه سفرهای من است .تنها یک مشکل دارد و
پس از دو ساعت و نیم که در اتوبان بودیم، سرانجام به جاده ای رسیدیم که سمت چپ آن کوه و سمت راستش دره بود. دره ای بزرگ که به مدد نور چراغ های خانه ها و خیابان هایش می درخشید.ساعت یازده و نیم شب
سفرنامه خودمو با این آهنگ شروع میکنم بیا با هم بریم سفر، دبی، دبی منو با خودت ببر دبی، دبی یکمی راجع به دبی دبی بزرگترین شهر کشور اماراته ،جمعیتش در سال 2019 در حدود سه میلیون و سیصد نفر بود، آب و هواش بیشتر گرم و مرطوبه و
اولین چیزی که زمان شنیدن کلمه سفرنامه به ذهن هر کسی میرسد شامل خاطرات بامزه و جالب و خوبیست از گذران زمان با نزدیکان در گشت و گذار در مناطق دارای هرگونه جاذبهی گردشگری... اما سفرنامه دامنهی گستردهای دارد و شامل داستان سفر با هر
درود به تمامی کاربران لست سکند من (سعید) و دوستم حسین تقریبا از 10 شهریور 1401 برنامه ریزی سفر خود به استانبول رو شروع کردیم. اولین کارم مراجعه به سایت لست سکند و استفاده کردن از تجربیات سفرهای بقیه دوستان بود که واقعا ازشون ممنونم. مقدمه
پلک هایم را به زحمت از روی چشمهایم کنار زدم ،سقف چوبی بالای سرم یادآور حضورم در راوی بود،کش و قوسی به بدن خشک و خواب رفته ام دادم و به آرامی پتوی سفید را کنار زدم، پاهایم خنکی دلچسبی از کاشی های فیروزه ای
شاید برای رسیدن به شهرهایی مثل: زنجان، ابهر، تبریز و... از کنار شهر قزوین گذر کرده باشید اما این فکر که خود این شهر یک مقصد گردشگری زیباست به ذهنتان خطور نکرده باشد. با ما همراه باشید تا در این سفرنامه گوشه ای هرچند کوچک
بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی... سفر کردن برای من بخش بزرگی از زندگیم شده. دیدن مردمی از یک فرهنگ دیگه .. جاذبه های هر شهر ... پرواز های طولانی .. غذاهای جدید... آداب و رسوم مردم در هر منطقه بنظرم خیلی شگفت